Panama, part II

Hello! Vanuit Panama City schrijf ik nu mijn laatste verslag mbt mijn reis, vanuit Aruba zal er vast nog wel eentje volgen, maar minder vol avonturen dan tot nu toe...

Vorige week zat ik nog ziekjes in Boquete. De uitslag van de dokter was goed, ik had gelukkig geen parasiet of iets anders onder de leden. Wel dacht ze aan het prikkelbare darmsyndroom. Hmmm, daar ben ik inderdaad ooit op getest, was compleet vergeten dat ik dat ook had! Anyways, wat pilletjes en een drankje gekregen en voelde me gelijk al een stuk beter. Omdat ik Boquete wel gezien had en ik er niet zo veel zin in had om daar in mijn eentje te gaan hiken, heb ik woensdag de bus (vier verschillende wel te verstaan) naar Santa Catalina genomen. Ging wonderwel zeer voorspoedig, mijn aansluitingen waren zelfs zo krap dat ik amper naar de wc kon of kon eten! Beter wel, want al met al was het een hele trip en kwam ik pas aan het einde van de middag aan in Santa Catalina.

Ik deel de kamer met een heel leuk Duits stelletje. Ik heb in tijden niet meer zo hard gelachen, heerlijk! Het dorpje zelf heeft niet veel om handen, het is een kleine straat met een kleine winkel, paar tentjes om te eten, en geen wifi! Gek hoe je toch aan wifi en internet gewend bent! Maar heerlijk in hangmatje gelezen (het regende weer eens) en gegeten met de Duitsers met kaarslicht wel te verstaan, want oh ja, de electriciteit was de hele dag uitgevallen! Haha!

Vrijdag ben ik naar Panama City gegaan waar ik in een groot hostel zat. Helaas had mijn kamer geen raam, was het warm, lawaaierig, deed de douche het amper... Ik had voor twee nachten geboekt, die maakte ik ook wel op. Maar voordat ik terug zou komen had ik alvast een ander hostel bezocht en een bed gereserveerd.
Wel kwam ik Frederique (ontmoet in Costa Rica) gelijk de eerste avond weer tegen, en samen met een vriendinnetje van haar hebben we wat gegeten en hebben we een paar drankjes gedaan in de bar van het hostel.
Zaterdag beetje uitgeslapen en heb ik door de oude stad gelopen. Het is prachtig met van die oude koloniale gebouwen met grote balkons met bloemen en verschillende kleuren. Wat een gek contrast maakt met de mega moderne skyline van de nieuwe stad.
Die avond ben ik op tijd naar bed gegaan omdat ik om 05:00 in de ochtend werd opgehaald voor mijn drie daagse trip naar San Blas. Een eilandengroep ten oosten van Panama City.

In een jeep maakten we een prachtige rit naar de haven (houten aanlegsteiger, meer niet). Dat we een jeep nodig hadden bleek wel door de vele klimmen, dalen en bochten! Ik zat in de auto met twee Engelse meisjes, Sophie en Lidy, die met dezelfde organisatie hadden geboekt als ik. Een paar anderen gingen zelf of met weer een andere organisatie.
Aangekomen bij de haven gingen we het bootje in, helaas zonder overkapping zou later blijken, en gingen we op weg naar 'het/ons' eiland waar we de naam niet van wisten. Onderweg, natuurlijk weer een flinke plensbui op ons eigen 'hoofd'dakkie gekregen. Bleh, lekker begin van deze tropische drie dagen.
We werden op een eiland afgezet en konden in een hutje schuilen. Het duurde even tot iemand naar ons toe kwam met de mededeling dat we op het verkeerde eiland zaten. Uh, Huh!? Hoe zit dit nu weer!? Uiteindelijk met een nieuwe boot naar een ander eiland gevaren. Gaaf en klein eiland met een paar hutjes. Een soort van Robinson-gevoel bekruipt je zeker! Gaaf! Daar ontmoetten we dan de host van de organisatie. Hij wees ons een hutje waar we onze spullen in legden. Helemaal blij waren we dat we een bed hadden en dat we er waren! Uiteindelijk kwamen we er achter dat we ook niet op dít eiland zouden slapen, maar op een community-eiland. Een wat groter dorpseiland, en dus níet met tropische stranden. En dat we daar zouden dineren en slapen en elke dag met de boot een ander tropisch eilandje zouden bezoeken. Dat hadden ze bij het boeken van de tour echt anders verteld. Nou oke dan, tijdens de lunch op het eiland de rest van de tour ontmoet. Super gezellige meiden gelukkig! In de middag klaarde het een beetje op zonder dat de zon zich helaas liet zien...
Aan het eind van de middag voeren we dus naar het slaap-eiland zeg maar. Het is echt een klein dorpje met traditionele oude huisjes en de vrouwen lopen hier in traditionele kleding (niet alleen voor ons touristen!), bijzonder om te zien. En tot onze verbazing slapen we met z'n drieën in een klaslokaaltje, en niet in een bed, nee in een hangmat!! Ow nee, ik ben een buikslaper!
Ook dat hadden ze ons niet verteld! Shit man, ik had er echt even geen zin in! Zoveel andere dingen dan ik had gehoopt en dan de touroperator had verteld.
Maar goed, alles pakte eigenlijk super goed uit. Het eiland is gaaf om op te zitten, juist omdat je tussen de lokale bevolking zit! We hebben een super leuke groep, gezellig, en we lachen veel! En ik heb echt goed geslapen in mijn hangmatje! En het feit dat we de volgende twee dagen heerlijk op het strand hebben gelegen van weer twee andere eilanden maakt zo wel dat je meer ziet dan als je op één eiland zit! In de ochtend regende het steeds, maar in de middag was het droog én zonnig! Wat het echt tot een super mooie omgeving maakt. De eilanden zijn super klein (30 bij 15 meter ofzo), omgeven met super helder blauwe zee. Ja, dit is toch wel paradijs!

Gistermiddag gingen we weer terug naar het vaste land, terug naar Panama city. Daar was ik wel weer aan toe, even goed je haar kunnen wassen en geen zand tussen je tenen te hebben. Maar ook de terugreis was nog een avontuur. De zee was ontzettend ruig! Dus met gesloten oogjes en geknepen handjes bonsde ik op mijn bankje. Brrrr... Ow Ja, natuurlijk begon het óók nog te regenen (langleve mijn poncho). Na wat wachten in de haven kwam dan de jeep, hup, snel er in en weg! En na 500m hield de motor er mee op!! Neeee!!! Het was inmiddels weer droog, maar het duurde minimaal anderhalf uur tot ze hem weer aan de praat kregen (met wat draadjes en duktape). Het was al bijna donker, dus blij dat we nu weer op weg konden. Onderweg nog moeten stoppen omdat de politie de hele auto wilde onderzoeken (incl inzet drugshond), omdat veel mensen vanaf Colombia via San Blas Panama inkomen en tja, drugs smokkelen. Maar dit brave clubje moeie touristen mocht redelijk snel weer door.
Uiteindelijk heelhuids in mijn nieuwe, schone hostel aangekomen en heerlijk geslapen.

Vanochtend ben ik Jacky (die ik eerder in Costa Rica heb ontmoet) naar het Panama kanaal gegaan. Het was best indrukwekkend om te zien hoe die grote containerboten door de sluizen gaan. Maar meer dan dat was het ook niet echt, maar ach, het is zo iets dat je wel gezien wilt hebben als je hier bent!
Vanmiddag heb ik het rustig gehouden, vind het wel best zo. Er zijn grote malls om te bezoeken, maar ja, ik hoef niks te kopen... Dus lekker dit blogje schrijven, een serietje kijken op Netflix en vanavond ga ik nog wat eten met Sophie en Lidy van de San Blas groep. En morgen ga ik dan al weer terug naar Aruba!
Wat is het snel gegaan, wat heb ik weer veel gezien, wat heb ik weer veel mensen ontmoet, maar het is goed zo! Tijd om weer aan het werk te gaan! Ik heb er zin in!!

Liefsxx