Kyoto, Nara en Koyasan

Wat een reis en wat een ervaringen tot nu toe! Ik geniet me elke dag suf! Een overzichtje van de afgelopen dagen.

De afgelopen dagen ben ik met James en Sara op pad geweest in Kyoto. Zo zijn we naar de prachtige 'golden temple' geweest, een foodmarket, een bamboobos, een mooi lookout met zicht over heel Kyoto waar 'wilde' apen waren, en hebben we elke dag heerlijk gegeten! Weer dat heerlijke vlees op de bakplaat en natuurlijk hebben we weer ramen (noodles) op. Zelfs een keer in de rij gestaan voor een oerlelijk ramententje, maar dat is heel normaal in Japan. Je kunt niet reserveren, en als er een rij buiten staat betekent dat vaak dat het eten dus goed is! En dat was het ook!

Eergisteren ben ik naar Nara geweest, een dorpje buiten Kyoto. Veel tempels weer gezien. Maar wat eigenlijk het leukste was waren de tamme herten die daar overal in de parken, maar ook gewoon op straat, liepen. Je kon ze aaien en voeren. Bijzonder!!
Het was echt takkeweer; regen, maar bloedheet. Dus ik liep met in mijn ene hand mijn inmiddels aangeschafte paraplu en in mijn andere hand een waaier; vreemde gewaarwording! Maar nadat ik alles zo'n beetje had gezien ben ik weer terug naar mijn hostel gegaan. Daar wat gelezen en opgedroogd. Rond een uurtje of acht 's avonds uitgecheckt en naar mijn nieuwe onderkomen gegaan in Kyoto: een capsulehotel! Daar heb je er hier veel van, soms alleen voor mannen, gericht ook op de zakenwereld om zo snel een paar uurtjes te kunnen slapen en om te douchen. Ik had er in Nederland al eentje uitgekozen. Alles was spierwit in de hal, het leek bijna wel een Apple-store! Je had een vrouwenlift naar de vrouwenetages en een mannenlift naar de mannenetages. Vervolgens had je een etage met toiletten, kluisjes (met daarin handdoeken, tandenborstel en tandpasta, én een eigen pyama), douches en wc's. En weer een etage hoger waren de slaapcapsules. Heel bizar om te zien! Ik gok dat er zo'n 40 waren op mijn etage, twee boven elkaar steeds. En in de capsule ligt je bed en kun je het rolgordijntje naar beneden doen voor privacy. Door het constante geluid van de luchtventilatoren en het beeld van al die capsules met hun eigen lampjes leek het wel alsof ik in een spaceshuttle lag! Haha! Maar eigenlijk heerlijk geslapen! Echt een leuke ervaring!

De volgende ochtend opgestaan, ontbeten in de stad en op naar mijn volgende bijzondere bestemming: Koyasan, een klein dorpje in de bergen. Het was me een hele trip (metro, vier treinen, een kabeltrein én een bus), maar het ging super voorspoedig en een paar uur later meldde ik me bij de tempel voor mijn tempelovernachting. Er zijn hier een stuk of 50 "hotel-tempels", gerund door boeddhistische monniken. Mijn kamer is echt Japans traditioneel, zoals in de films, met papieren schuifdeuren, rieten tatami-matten, lage tafel waar je op de grond aan zit, beddengoed in de hoek (wat je uitvouwt tot een bed op de grond, wel een beetje hard) en meer niet. En savonds wordt er in je eigen 'voorkamer' het eten geserveerd. Dat was iets minder, vegetarisch en allemaal vreemde texturen en smaken. Maar witte rijst vult een maag ook wel!
'S avonds mijn pyama aangedaan en uitgebreid gebadderd in de speciale vrouwenbadkamer. Ik was gelukkig alleen, want toen ik me weer stond aan te kleden kwamen er een stuk of tien Japanse vrouwen aan voor een gezamenlijk bad.
En dan moest ik vanochtend vroeg op, om om 06:00 de dagelijkse ceremonie bij te wonen. Veel zwaar gehum, eentonig gebrom uit de kelen van de monniken. Viel er bijna van in slaap! Maar het was bijzonder om een keer mee te maken. Vervolgens kregen we verse groene thee (bitter!) en stond het ontbijt klaar. Weer niet te eten! Met lange tanden overal een hapje van genomen en na wat happen witte rijst hield ik het voor gezien!

De middag hiervoor had ik alle tempels aan de ene kant van het dorp bekeken en op de foto gezet, vandaag ging ik naar de andere kant van het dorp. En dat was een heel bijzondere wandeling. Langs een paar kilometer lang pad door het bos liggen duizenden graven; van heel oud tot nieuw. Echt mysterieus! Prachtig! En dat gelukkig met de ochtendzon die weer scheen!

Hierna m'n spullen gepakt en weer een lange reis gemaakt, dit keer naar Hiroshima!
Liefs